در روزهای اخیر، نوآوری‌های علمی رشد چشمگیری داشته‌اند. گوگل دیپ‌مایند نشان داده که ربات‌هایش می‌توانند یک روباه اوریگامی بسازند، میز را مرتب کنند و توپ بسکتبال را درون حلقه بیندازند. مایکروسافت نیز رباتی را به نمایش گذاشت که وظایف ساده آشپزخانه‌ای را انجام می‌دهد. این پیشرفت‌ها به لطف مدل‌های زبانی پیشرفته در هوش مصنوعی ممکن شده‌اند و نویدبخش دنیایی هستند که در آن ربات‌ها بهتر با محیط‌های پیچیده سازگار می‌شوند.

با وجود این پیشرفت‌ها، هنوز چالش‌هایی باقی مانده است. تعامل خودکار ربات‌ها با انسان‌ها مشکل است، زیرا آن‌ها نمی‌توانند پیچیدگی‌های ارتباط انسانی را به‌خوبی درک کنند. به‌عنوان‌مثال، ربات‌های تسلا در یک رویداد فقط توانستند نوشیدنی سرو کنند، آن‌هم تحت کنترل از راه دور. برای ایجاد ربات‌هایی که بتوانند در محیط‌های غیرقابل پیش‌بینی کار کنند، به داده‌های حرکتی گسترده‌تری نیاز است. همچنین تولید انبوه، هماهنگی با سخت‌افزارهای موجود و چارچوب‌های قانونی برای مدیریت حوادث احتمالی از جمله مسائل مهم هستند.

بااین‌حال، توسعه ربات‌ها می‌تواند فرصت‌های بسیاری را برای اقتصادهای در حال تغییر ایجاد کند. در جوامعی که نیروی کار در حال کاهش است و جمعیت سالمندان رو به افزایش است، ربات‌ها می‌توانند در مراقبت از سالمندان، صنایع خطرناک، کنترل کیفیت و حتی کمک در امور خانه نقش‌آفرینی کنند. همچنین می‌توانند در عملیات نجات، اکتشافات فضایی و فروشگاه‌ها برای ارائه خدمات شخصی‌سازی‌شده استفاده شوند.

با وجود مزایای گسترده، نباید از خطرات آن غافل شد. باید تدابیری اتخاذ شود تا انسان‌ها مهارت‌های جدیدی بیاموزند و دچار بیکاری گسترده نشوند. همچنین باید قوانین و استانداردهایی برای ایمنی و تعامل اخلاقی ربات‌ها با انسان‌ها تنظیم شود. در حالی که توسعه ربات‌ها همچنان در حال انجام است، سیاست‌گذاران باید شرایط لازم را برای رشد این صنعت فراهم کنند. ربات‌ها روزبه‌روز هوشمندتر می‌شوند و دنیا باید آماده پذیرش آن‌ها باشد.

منبع خبر: ft